Kawiarnia Czytelnika

Od południa granica biograficznego mikroświaty Warszawy Konwickiego wyznacza ulica Wiejska, przy której pod numerem 12 znajdowała się kawiarnia Czytelnika, jedno z ważniejszych miejsc zarówno w prywatnej kartografii miejskiej pisarza, jak i w legendzie Warszawy artystycznej i inteligenckiej.

Jacek Wakar wspomina:

„W liceum, dziecinnie nasładzając się «atmosferą», chadzaliśmy czasem do Czytelnika i siadywaliśmy blisko TEGO stolika. Była Irena Szymańska, był Gustaw Holoubek, a czasem Janusz Głowacki, ale łypaliśmy tylko na Konwickiego. Nie żeby podejść i zagadnąć. Chodziło o to, by choć przez szybę dotknąć legendy. Wtedy to wcale nie wydawało się nam śmieszne”.

Legendarny stolik w latach 1956–1993, stojący „pod oknem, tuż obok stoiska z książkami”, opisany został przez Jacka Żakowskiego w trzyczęściowym artykule Przy stoliku w Czytelniku: „Kiedy w Warszawie nie ma Konwickiego, stolik jest po prostu pusty. Najwyżej ktoś wpadnie załatwić drobny interes, zjeść obiad, wypić kawę”.

Po publikacji artykułów Żakowskiego Holoubek i Konwicki – w akcie protestu lub przekory – zmienili stolik. To przy nim wiszą dziś portrety obu artystów, na stałe zamontowano też, jako formę upamiętnienia, plakietkę informującą o rezerwacji.   

(AK)