Stanisław Strumph-Wojtkiewicz

Stanisław Strumph-Wojtkiewicz (1898–1986) – pisarz, poeta i popularyzator historii, oskarżany o mitomaństwo, znany z późniejszych procesów, które wytaczano mu z powodu głoszonych przez niego tez. Jego kłamstwa demaskował m.in. Melchior Wańkowicz w tekście zatytułowanym Czaruś w grobowcu Szujskich. Polski Münchhausen, zamieszczonym w zbiorze Przez cztery klimaty. Tytułowy Czaruś to właśnie sam Strumph-Wojtkiewicz, podający się za prototyp postaci Cezarego Baryki (rzeczywiście w dzieciństwie przebywał w Baku, ale na tym podobieństwa miały się kończyć), Szujscy to znany ród, którego członkowie pełnili wiele urzędów w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a nazwisko Münchhausen należało do postaci historycznej, a jednocześnie bohatera powieści Rudolfa Ericha Raspego zatytułowanej Niezwykłe przygody Barona Münchhausena, wydanej w oryginale w 1785 roku. W języku polskim mianem münchhauseniad określano zmyślone i przesadzone opowieści. W latach 1946–1948 Strumph-Wojtkiewicz był redaktorem naczelnym „Wieczoru Warszawy”.

(MG)